Czarny bez (Sambucus nigra L.) jest rośliną leczniczą. Surowcem zielarskim są kwiaty, owoce, kora, a także liście. Jeśli macie ogród, naprawdę warto go posadzić. Moja odmiana o ciemno bordowych liściach i różowych kwiatach jest prawdziwą ozdobą ogrodu.
Właściwości zdrowotne czarnego bzu
- Kwiaty działają moczopędnie, napotnie, przeciwgorączkowo, wykrztuśnie, a zewnętrznie także przeciwzapalnie
- Świetnie uszczelniają ściany naczyń krwionośnych, poprawiają ich elastyczność.
- Owoce mają działanie przeczyszczające, działają również napotnie, moczopędnie, przeciw- gorączkowo, przeciwbólowo i odtruwająco.
- Napary z kwiatów używane są na przeziębienia, na różnego rodzaju nieżyty i stany zapalne dróg oddechowych i chorób reumatycznych.
- Z owoców uzyskuje się zazwyczaj odwary używane do leczenia migreny, nerwobólów, biegunki, chorób reumatycznych, neurologicznych, a dzięki właściwościom odtruwającym także przy zaburzeniach przemiany materii.
- Zewnętrznie naparami z kwiatów przemywa się skórę przy wypryskach i oparzeniach, płucze jamę ustną i gardło przy stanach zapalnych oraz przemywa oczy przy zapaleniu spojówek. Napary z bzu są wielokrotnie silniejsze niż napary z lipy.
To tyle w skrócie.
Czarny bez znajduje również zastosowanie w kuchni. Dojrzałe owoce znakomicie nadają się do przyrządzania z nich dżemów, powideł, konfitur i soków. Intensywny kolor przygotowanego soku umożliwia wykorzystanie go jako naturalnego barwnika do kisieli, galaretek i win owocowych.
Przy zbieraniu owoców odrzucamy wszystkie niedojrzałe, gdyż zawierają duże ilości sambunirginy i sambucyny. Jest to silna trucizna, której łatwo można się jednak pozbyć dzięki poddaniu owoców działaniu wysokiej temperatury.
Kwiaty zawierają dużo flawonoidów i kwasów fenolowych, a ponadto kwasów organicznych, steroli, olejków, garbników, triterperyny i soli mineralnych: wapnia, potasu, sodu, glinu, żelaza. Z witamin — głównie C i A, a owoce sporo witaminy B.
Jak suszyć czarny bez?
Aby rozkoszować się nimi także zimową porą, część kwiatostanów możemy zebrać i ususzyć. Gdy wszystkie kwiaty są w pełni rozwinięte, ale nie przejrzałe, w słoneczny dzień ścinamy małym sekatorem lub nożyczkami całe baldachy i suszymy w cieniu. Nie płuczemy kwiatostanów, aby nie pozbawić ich cennego pyłku, nośnika smaku i aromatu.
Najlepiej rozłożyć je cienką warstwą na płótnie lub papierze. Po całkowitym wysuszeniu układamy kwiaty w szczelnie zamkniętym słoju. Po wyschnięciu wyraźnie będzie widać na kwiatach chmury żółtego pyłku. Starajmy się go nie otrzepywać. Do przygotowania herbaty dajemy dwie łyżeczki suszu z kwiatów na szklankę wrzątku.
Na moim blogu gotuje dla Was już od 8 lat. Uwielbiam dzielić się moimi domowymi przepisami, które smakują mojej rodzinie. Koniecznie daj znać, jak smakowały Ci moje przepisy w komentarzach 🙂
